دسترسی ها

به مناسبت برگزاری دوازدهمین همایش روابط عمومی الکترونیک و ششمین کنفرانس روابط عمومی و صنعت

اگرچه کوشش‌های انجام شده از سوی نخبگان و فعالان در دو دهه اخیر تا حدود زیادی سبب ترمیم و ارتقای کارکردهای روابط‌عمومی شده است، اما تا رسیدن به نقطه مطلوب فاصله داریم. در این مجال، با طرح چند پرسش اساسی، عملاً به برخی از چالش‌های موجود اشاره می‌شود.

 
۱- فاصله زیادی میان نوآوری و سرعت تحولات فناوری‌های اطلاعات و ارتباطات و همگام شدن روابط‌عمومی‌ها، و بهره‌مندی آن‌ها از نتایج پیشرفت‌های حاصله و ثبت و ضبط تجربه‌های به دست آمده وجود دارد. چه باید کرد؟ آیا زمان ایجاد مرکز تحقیقات و آموزش روابط‌عمومی فرا نرسیده است؟

 
۲- آیا انجمن‌های حرفه‌ای روابط‌عمومی در ایران، به معنای واقعی کلمه، می‌توانند خود را نمایندگان جامعه تخصصی و افراد حقیقی خبره در این حوزه معرفی کنند؟ دلیل اصلی طرح این پرسش آن است که فاصله عمیق و معناداری میان تعداد شاغلان و کارشناسان روابط‌عمومی با تعداد اعضای انجمن‌های رسمی کشوری و استانی وجود دارد. به نظر می‌رسد انجمن‌های یاد شده در جذب و نگهداشت حداکثری اعضا ناکام بوده‌اند یا شرایط و نحوه فعالیت‌شان نتوانسته است اعتماد بخشی وسیع‌تری از فعالان را برای حضور و مشارکت در نهادهای تخصصی جلب کند.

 
۳- آیا نهاد روابط‌عمومی برای قبول مسئولیت و نقش‌آفرینی در برنامه‌های کلان کشور یا اجرای ابرپروژه‌ها فعال است؟ تأکید می‌شود نهاد روابط‌عمومی و منظور صرفاً روابط‌عمومی سازمان‌ها نیست. شاید قضیه با مثال روشن‌تر شود؛ کشور چند سالی است با معضلات کلانی نظیر ترافیک سرسام‌آور، بحران‌ آب، محیط‌زیست، صندوق‌های بازنشستگی، بیکاری و... مواجه است. درست است که روابط‌عمومی سازمان‌های مسئول، وظایف و مأموریت‌های مستقیم دارند، اما آیا نهاد روابط‌عمومی نمی‌تواند در کاهش این معضلات، جلب مشارکت و کمک به تغییر رفتار مردم در مواجهه با بحران‌ها، آگاهی‌سازی و ارائه راه‌حل‌های ارتباطی، اعلام آمادگی کند و مسئولیت بپذیرد؟

 
۴- برنامه عملی نهاد روابط‌عمومی برای جذب فارغ‌التحصیلان پرشمار رشته روابط‌عمومی از دانشگاه‌های دولتی، آزاد، و به‌ویژه علمی و کاربردی، چیست؟

 
۵- آیا هم‌گرایی، هم‌افزایی و تعامل حرفه‌ای رضایتبخش و مطلوب میان انجمن‌ها، نهادهای تخصصی و پیش‌کسوتان و فعالان روابط‌عمومی وجود دارد؟ اگر پاسخ مثبت است، برای ارتقای سطح تعامل چه باید کرد و اگر پاسخ منفی است، چرا؟ چه باید کرد؟

 
رفع چالش‌های برشمرده و برنشمرده، با راه‌حل‌هایی امکان‌پذیر است که باید از سوی نیروی انسانی خلاق، توانمند و دارای دانش و مهارت‌های تخصصی ارائه شود.

 
امیر عباس تقی پور