روابط‌عمومی حرفه‌ای در هر سازمان از بخش‌های مختلفی تشکیل شده است که این بخش‌ها به موازات هم در راستای دستیابی به یک هدف مشترک فعالیت می‌کنند.
روابط‌عمومی حرفه‌ای در هر سازمان از بخش‌های مختلفی تشکیل شده است که این بخش‌ها به موازات هم در راستای دستیابی به یک هدف مشترک فعالیت می‌کنند. یکی از این بخش‌ها که نگارنده براساس تجربه اهمیت بیشتری نسبت به سایر قسمت‌ها برایش قائل است، بخش «ارتباط با رسانه‌ها» در روابط‌عمومی ادارات است. به گزارش شفقنا رسانه به نقل از کاوشگران روابط‌عمومی، یکی از وظایف مهم و درعین‌حال اصلی روابط‌عمومی‌ها، انعکاس اخبار و رویدادهای سازمانی به مخاطبان از طریق رسانه‌هاست، که با توجه به حساسیت و اهمیت این امر معمولا روابط‌عمومی‌ها در چارت خود واحدی را با عنوان «مدیریت ارتباط با رسانه‌ها» یا شخصی را به‌عنوان مسئول «ارتباط با رسانه‌ها» منصوب می‌کنند که درهرحال افراد شاغل در این واحد باید از تجربه، تخصص، درایت و آگاهی کافی نسبت به وظایف و حوزه سازمانی خود برخوردار بوده و دارای ارتباطات قوی و مؤثر باشند.
از آنجایی که روابط‌عمومی و بخش «ارتباط با رسانه‌ها» به‌عنوان تسهیل‌گر ارتباطات درون‌سازمانی و برون‌سازمانی در دستگاه‌های اجرائی و مرکز گردش و انباشت اطلاعات است، به‌جرئت می‌توان گفت «سرمایه اجتماعی» در این بخش تبلور پیدا می‌کند. سؤال این است که چه رابطه‌ای بین سرمایه اجتماعی و واحد ارتباط با رسانه‌ها وجود دارد؟
بدیهی است سرمایه اجتماعی در کنار تمام منابع دیگر، منبعی است که ادارات، سازمان‌ها، ارگان‌ها، شرکت‌های دولتی و خصوصی با استفاده از ظرفیت آن می‌توانند به اهداف خود دست یابند.
جامعه‌شناسان تعاریفی مختلف از سرمایه اجتماعی، ابعاد و شاخص‌های آن ارائه کرده‌اند. در این مقاله که قصد دارد به بررسی رابطه بین سرمایه اجتماعی و بخش «ارتباط با رسانه‌ها» در روابط‌عمومی بپردازد، به تعریف فرانسیس فوکویاما از سرمایه اجتماعی استناد می‌شود.
برخی از ابعاد، جنبه‌ها و اَشکال سرمایه اجتماعی ـ که گاه از آنها به‌عنوان ارزش‌های اجتماعی نیز یاد می‌شود، اعتماد، صداقت، حسن تفاهم، سلامتی نفس، همدردی، دوستی و هم‌بستگی هستند.
روابط‌عمومی‌ها و رسانه‌های ارتباط جمعی با یک رویکرد مشترک اطلاع‌رسانی در جهت ارتقای سطح آگاهی مردم و مخاطبان، همواره نیاز به تعامل و پویایی بیشتر در حوزه‌های اطلاع‌رسانی مشترک دارند، به گونه‌ای که روابط‌عمومی به‌عنوان منبع پیام و تأمین‌کننده اطلاعات برای رسانه‌ها و رسانه‌ها نیز انعکاس‌دهنده حوزه فعالیت و عملکرد حوزه تحت پوشش سازمان‌ها و وزارتخانه‌ها هستند. خبرنگاران و کارشناسان روابط‌عمومی هر دو انتظارات متفاوتی از یکدیگر دارند. از یک‌سو روابط‌عمومی‌ها به تأسی از یک روش و آموزه منسوخ شده، در گیرو‌دار جریان پنهان‌کردن برخی از حقایق و واقعیات مرتبط با رویدادهای سازمانی هستند، از سوی دیگر، رسانه‌ها نیز به لحاظ مسئولیت خطیر اجتماعی و رسالت سنگین آنها در قبال افکار عمومی و مردم، ناگزیر به آشکارکردن بیشتر ابعاد مکتوم اطلاعات دریافتی از روابط‌عمومی هستند، در چنین شرایطی نقطه تعامل و تعارض روابط‌عمومی و رسانه‌ها، ابعاد پیچیده‌ای پیدا می‌کند.
بدیهی است درک مشترک انتظارات و محدودیت‌های رسانه‌ها و روابط‌عمومی و پذیرش این مهم که رکن اصلی اطلاع‌رسانی و پذیرش آن از سوی مخاطبان در گرو اعتمادسازی است، می‌تواند در جهت تعمیق مناسبات سالم، سازنده و به‌دور از مسائل حاشیه‌ای همکاری دامنه‌داری را فراهم کند که ایجاد این بستر و تحقق این امر از وظایف و رسالت‌های خطیر واحد ارتباط با رسانه‌هاست و اینجاست که تقویت ابعاد مختلف سرمایه اجتماعی از جمله ایجاد اعتماد، همکاری، دوستی، صداقت، تعامل مثبت و سازنده را می‌توان برای این واحد ضروری دانست.
منبع : روزنامه شرق
Monday, 28 May , 2018